Szybkie ładowanie i jego powolne początki

Telepolis kończy w tym roku 20 lat. Już czas na serię artykułów o tym, jak to kiedyś było. Z ładowaniem telefonów było... wolno.Szybkie ładowanie jest znacznie młodsze niż Telepolis U zarania dziejów przewodem USB dostarczyć mogliśmy zawrotne 500 mA przy napięciu 5 V, co dawało zaledwie 2,5 W mocy. Później standard USB 3.0 podkręcił tę moc do 4,5 W. To wciąż było za mało dla producentów telefonów, którzy postanowili wykorzystać kompatybilne z pecetami przewody USB do puszczenia przez nie większej mocy. Przez długi czas miano szybkiego ładowania dotyczyło przejścia z 5 V i 1A (5 W) na 5V i 2A (10 W). Co warto dodać, Apple nigdy nie zdecydował się na ten krok — dopiero przy iPhone 11 przeszedł na standard Power Delivery (o którym za chwilę), wciskając do 2018 roku klientom ślamazarne „kostki” z 5 W. Warto przy tym pamiętać, że początkowo producenci dalecy byli od zgodnego podejścia do sposobów ładowania swoich telefonów. Zanim przyszły czasy miniUSB (głównie smartfonowa brać) i później microUSB (długo standard dominujący), właściwie u każdego producenta mieliśmy inną wtyczkę ładowania. Aktualny raj z jednolitym USB-C jeszcze nie tak dawno temu był nie do pomyślenia.   Przełomowy Qualcomm Quick Charge Qualcomm, producent popularnych procesorów mobilnych Snapdragon, zaprezentował Quick Charge pierwszej generacji w 2013 roku — przy okazji premiery Snapdragon&oacu...